In a decision of 17 December 2013, which will remain an absolute disgrace in the history of the European Court of Human Rights, this jurisdiction which has never so little deserved its name, decided to give reason to Dogu Perincek, the zealous and determined denier of the Armenian Genocide by proposing to condemn Switzerland for its infringement of freedom of expression!
Co-founder of the Talaat Committee (the Turkish “Hitler”), a backroom created by Ankara to export the denialist theses of Turkey to Europe and beyond, Dogu Perincek had appealed against a decision pronounced by the Swiss courts, fining him twice for his denialist statements.
At present imprisoned in Turkey for taking part in the attempted coup by the Ergenekon organisation (which did not prevent Ankara from defending him before the ECHR in this particular case), Dogu Pericenk had indeed claimed that the “Armenian Genocide” was an “international lie” at a series of meetings in Switzerland.
These statements, offensive against the memory of the victims and defamatory against their descendants, were condemned under the Swiss law on the repression of denialism.
The European Court of Human Rights, to which he had appealed, is therefore considering condemning Switzerland, in the name of an inconsequential reading of the freedom of expression and a restrictive interpretation of human dignity. This jurisdiction, in a judgement that is just as irresponsible as it is grotesque, thus gave its support to the denialist propaganda on the Armenian Genocide. And this in accordance with the following arguments*: 1) There would not be any consensus on the facts since only about twenty of the 190 States have recognised them (whereas the international community of historians having seriously dealt with this issue is unanimous on their qualification as genocide and that a number of lobbies, including that of the Turkish government, repeat that it is not for the Parliaments to legislate on history…). 2) There has not been any international judgement qualifying them (whereas the Treaty of Sèvres signed in 1920 by the European Powers provided for the Judgement of the persons responsible for this crime against humanity, treaty replaced in 1923 by that of Lausanne in which these same European Powers, in an attitude typical of Munich before its time, were to abandon any idea of rendering Justice to the Arminian people in the name of new relations with Kemalist Turkey). 3) The notion of genocide would remain unclear and therefore offer scope for debate (whereas the crime of genocide is clearly established by the Rome Statute establishing the International Criminal Court and that the very concept of genocide was forged by Raphaël Lemkin, starting precisely from the extermination of the Armenians of the Ottoman Empire).
At one year from the commemorations for the hundredth anniversary of this crime against humanity, as it was named on 24 May 1915 by France, England and Russia at a time when the word genocide had not yet been created, the ECHR has just assassinated the one and a half million victims of the “Young Turk” government for the second time. And this following an unfair trial in which only the Turkish party was able to plead, while the Arminian party and those who defend its universal just cause were not invited to the proceedings.
Switzerland, which, in addition, decided on 10 October to reinforce its strategic partnership with Turkey, has until 17 March to lodge an appeal against this unfair judgement which, in sentencing it, also opens the road to an unbridled propagation of denialism.
Through this petition, we should like to call on the Swiss authorities to lodge an appeal against this judgement before the Grand Chamber of the ECHR and, in so doing, allow an open debate to be held and a fair trial on a essential issue for our times and our European identity, by giving other States, including France, the possibility of being heard.
Furthermore, such an appeal would allow the Arminian party, excluded from the hearing until now, to be equally represented with Turkey, which would bring a minimum balance to this “justice” which, until now, has only been based on one side of the scales.
Conseil de coordination des organisations arméniennes de France.
*
http://hudoc.echr.coe.int/sites/fra/pages/search.aspx?i=001-139276
Armenian version :
Ժխտողականություն: Միջնորդագիր ՄարդուԻրավունքներիԵվրապականԴատարանիանարդար որոշման դեմ
2013թ. դեկտեմբերի 17-ին, Մարդուիրավունքներիեվրապական դատարանը (ՄԻԵԴ), իր անվանըոչարժանի, ընդունեցմիորոշում, որըդեռշատերկար կմնա դատարանիպատմությանմեջորպեսբացարձակխայտառակություն` առաջարկելովԴողուՓերինչեքին`հայոցցեղասխանությանակտիվեւհավատարիմժխտողին, դատականհայցհարուցելընդդեմՇվեյցարիայի`ազատարտահայտվելունխոչընդոտելուհամար:
Թուրքիայիժխտողականքաղաքականությունը դեպիԵվրոպաեւայլուրտարածելունպատակովԱնկարայիկողմիցստեղծվածԹալեաթկազմակերպությանհիմնադիրներիցմեկը` ԴողուՓերինչեքըբողոքարկելէրժխտողականհայտարարություններիհամար երկուանգամիրենտուգանելումասինՇվեցարական դատարանիորոշումը:
Փերինչեքը,որըներկայումսբանտարկվածէԹուրքիայումԷրգենեկոնկազմակերպությանկողմիցիրականացվածհեղաշրջմանփորձինմասնակցելուհամար, (ինչնայնուամենայնիվհետչկանգնեցրեցԱնկարայինայսպարագայումՄԻԵԴ-իառջեւնրանպաշտպանելուհարցում),Շվեյցարիայումտեղիունեցածմիշարքհանդիպումներիժամանակհայտարարելէր, որ «Հայոցցեղասպանությունըմիջազգայինսուտէ»:
ԶոհերիհիշատակնանարգողեւնրանցժառանգներիհանդեպվիրավորականայսհայտարարություններըդատապարտվեցինՇվեցարականօրենքովսահմանվածկարգով:
Մարդուիրավունքներիեվրապական դատարանը, որին դիմելէՓերինչեքը, ցանկանումէ դատապարտելՇվեյցարիային,խոսքիազատությանեւմարդկայինարժանապատվությանհանդեպսահմանափակեւկողմնակալվերաբերմունքիհամար: Այս դատարաննիրայդ անպատասխանատուեւանհեթեթորոշմամբփաստորենաջակցեցՀայոցցեղասպանությանմերժողականքաղաքականությանը:Եվայսամենըհամաձայնհետեւյալփաստերի.
1. Չկաոչմիհամաձայնությունփաստերիվերաբերյալ, քանիոր 190 պետություններիցմիայն 20-նէճանաչել դրանք,մինչդեռմիջազգայինպատմաբանները, որոնքլրջորենքննելենայսհարցը, միաբերանորակելենայնորպեսցեղասպանություն,իսկմիշարքլոբիստականկազմակերպություններ, ներառյալԹուրքականկառավարությունը, շարունակումենպնդել, որպառլամենտներնուքաղաքականգործիչներըչեն, որ պետքէզբաղվենպատմությամբ:
2. Չիեղելոչմիմիջազգային դատականորոշումայդ փաստերիվերաբերյալ, մինչդեռ 1920թ.ԵվրոպականպետություններիկողմիցստորագրվածՍեւրիպայմանագիրըհիմքէր հանդիսանումմարդկությանդեմայսհանցագործությանհամար պատասխանատուանձանցպատասխանատվությանենթարկելուհամար, բայց 1923թ.Լոզանիպայմանագիրը` ստորագրվածԵվրոպականնույնպետություններիկողմից, ինչպեսպատահեցնաեւհետագայումՄյունխենում,մոռացությանմատնեց
արդարությանխոստումըհայժողովրդինհանունՔեմալականԹուրքիայիհետբարիդրացիականհարաբերություններ ստեղծելու:
3. Ցեղասպանությունհասկացությունըշարունակեցմնալանհստակեւայդպիսովտեղիքտալքննարկումների,մինչդեռՀռոմեականՍտատուտը, որնէլհիմքէ դարձելՄիջազգայինքրեական դատարանիստեղծման,հստակորենսահամանելէցեղասպանությանհանցանքը:ԻնչպեսնաեւՌաֆայելԼեմկինըցեղասպանությունբառըառաջինանգամօգտագործելիս,որպեսհիմքընդունելէհայերիոչնչացումըՕսմանյանկայսրությունում:
1915թ. մայիսի 24-ին, երբ դեռչկար «ցեղասպանություն» բառը, Ֆրանսիան,ԱնգլիանեւՌուսաստաննարդենիսկորակելէինայնորպեսոճրագործությունմարդկության դեմ: Եվահամարդկության դեմայդոճրագործությանհիշատակմանհարյուրամյակիցընդամենըմեկտարիառաջՄԻԵԴ-ըերկրորդանգամսպանեցԵրիտթուրքերիկառավարությանմեկեւկեսմիլիոնանմեղզոհերին: Եվսաայնանարդար դատավարությունիցհետո,որինմիայնթուրքականկողմնէր ներկա, իսկհայկականկողմըեւբոլոր նրանքովքեր պաշտպանումենիրենցարդար գործը,հրավիրվածէլչէինայդ լսումներին:
Շվեյցարիան, որըհոկտեմբերի 10-ինորոշեցնաեւհզորացնելիր ռազմավարականգործընկերությունըԹուրքիայիհետ, պետքէմինչեւմարտի17-ըբողոքարկիայսանարդար որոշումը, որիընդունումըկբացինոր դռներ մերժողականքաղաքականությանհետագատարածմանհամար:
ԱյսխնդրագրովմենքցանկանումենքկոչանելՇվեյցարականիշխանություններինբողոքարկելայդորոշումըՄԻԵԴ-իԲարձրագույնՊալատումեւ դրանովիսկհնարավորությունստեղծելբացբանավեճիեւարդար դատավարությանմերժամանակներիայսկարեւոր հարցիեւմեր Եվրոպականինտեգրմանհամար` լսելի դարձնելովայլպետությունների` այդթվումնաեւՖրանսիայիձայնը:
Ավելին, նմանհայցըթույլկտահայկականկողմին, որըմինչայժմզրկվածէր լսումներինմասնակցելուիրավունքից,Թուրքիայիհետհավասարապեսներկայացվածլինելու, որնէլիր հերթինկբերիորոշակիհավասարակշռվածություն «արդարաությանը»,որըմինչայժմհիմնվածէր միայնկշեռքիմեկկողմիվրա:Russian version :
Отрицание. Петиция против несправедливого решения Европейского суда по правам человека.
17-го декабря 2013 года Европейский суд по правам человека принял решение, вопреки своему названию, которое долгое время останется позорной страницей в истории суда. Европейский суд по правам человека предложил Догу Перинчеку, яростному стороннику отрицания Геноцида армян, предъявить судебный иск против Швейцарии за препятствие свободе выражения мнений.
Догу Перинчек – один из основателей организации «Талаат», сoзданной Анкарой с целью распространения политики отрицания в Европе и повсеместно, обжаловал решение Швейцарского суда о наложении двойного штрафа за заявления об отрицании Геноцида армян.
Догу Перинчек, в настоящее время находящийся в заключении в Турции за участие в попытке государственного переворота организацией «Эргенекон» (что не помешало Анкаре защищать его перед ЕСПЧ), во время ряда встреч в Швейцарии заявлял, что Геноцид армян не что иное, как «международная ложь».
Эти неуважительные заявления о жертвах Геноцида, оскорбляющие также чувства их потомков, были осуждены в соответствии с законодательством Швейцарии.
Европейский суд по правам человека, к которому обратился Перинчек, собирается осудить Швейцарию за ограничение свободы слова и предвзятое отношение, оскорбляющее человеческое достоинство. Своим безответственным и абсурдны решением, этот суд, фактически, способствовал политике отрицания Геноцида армян.
И все это в соответствии со следующими фактами.
1.Нет никакого согласия по фактам, так как только 20 из 190 стран признали это, в то время, как международное сообщество историков, основательно исследовавшее этот вопрос, единогласно квалифицировало это явление как геноцид, ряд лоббистских организаций, в том числе и турецкое правительство, продолжают утверждать, что парламенты и политические деятели не должны заниматься вопросами истории.
2.Не было ни одного международного судебного решения относительно этих фактов, между тем, как Севрский договор, подписанный
европейскими странами в 1920 году, являлся основой для привлечения к ответственности лиц, организовавших это преступление против человечества. Однако, договор, подписанный теми же европейскими странами в 1923 году в Лозанне, а позднее и в Мюнхене, предал забвению обещание о справедливости армянскому народу, во имя создания добрых отношений с кемалистской Турцией.
3. Понятие Геноцида остается неточным, тем самым давая повод для дискуссий, в то время как Римский статут, который стал основой для создания международного уголовного права, четко определил геноцид как преступление. К тому же, Рафаэль Лемкин, впервые употребляя слово геноцид, взял за основу истребление армян в Османской Империи.
24-го мая 1915 года, когда еще не существовало понятия «геноцид», Франция, Англия и Россия квалифицировали произошедшее как преступление против человечества. И вот за год до столетней годовщины этого преступления против человечества, совершенного правительством младотурок, ЕСПЧ во второй раз убил полтора миллиона невинных жертв. И это после несправедливого судебного разбирательства, в котором участвовала только турецкая сторона, в то время как армянская сторона и все те, кто защищают свое правое дело, даже не были приглашены на эти слушания.
Швейцария, которая согласно решению, принятому 10-го октября намерена укрепить свое стратегическое сотрудничество с Турцией, до 17-го марта должна подать апелляцию на это несправедливое решение суда, вынесение которого открывает дорогу дальнейшему распространению несправедливой политики отрицания.
Этим ходатайством мы хотим призвать власти Швейцарии подать апелляцию на это решение в Большую палату ЕСПЧ, тем самым способствуя открытым дебатам и справедливому судебному разбирательству по столь важному в наши дни делу, также касающемуся нашей интеграции в Европу, давая возможность быть услышанными и другим государствам, в том числе и Франции.
Кроме того, эта апелляция позволит армянской стороне, которая по сей день не допускалась к слушаниям, быть представленной наравне с Турцией, что в свою очередь придаст определенное равновесие «справедливости», которая до сих пор перетягивает на одну сторону весов.
No comments:
Post a Comment